Wywiad - Benek


Położony przy ulicy Nowowiejskiego i działający od ponad roku klub W STARYM KINIE wpisał się już na stałe w mapę pubów i imprezowni Poznania. Utrzymana w klimatach filmowych knajpa przyciąga tłumy wielbicieli nie tylko dobrego piwa. Główną atrakcją lokalu są seanse filmowe - dwa razy w tygodniu możemy obejrzeć filmy z kanonu światowej klasyki w komfortowych warunkach - przy szklaneczce piwa i papierosku. Każdy szczegół lokalu stara się nawiązywać do estetyki kina. Karta drinków to spis najznakomitszych osiągnięć sztuki filmowej, na ścianach wiszą wizerunki ludzi, którzy weszli do historii kina. Z głośników sączy się muzyka znana z ?dużego ekranu?, w lokalu bywały już takie znakomitości jak Jerzy Stuhr. W barze obok pysznego Budwiesera czeka Żywiec i kilkadziesiąt rodzajów mocniejszych alkoholi. Lokal znajduje się w jednym z poznańskich centrów klubowych - tuż obok równie popularnego Café pod Minogą oraz dynamicznego Café 2000 - bliskość lokali powoduje ciągłe migracje klientów, co tylko uatrakcyjnia to miejsce. Właściciele lokalu to ludzie dla których kino stanowi treść życia: Maciej Stach i Bernard Ejgierd (patrz wywiad poniżej) - długoletni animatorzy DKF-u Akademickiego, organizatorzy dziesiątek przeglądów filmowych. Udało się im przyciągnąć do Kina stałą i oddaną klientelę, która lokal ów nazywa pieszczotliwe Starą Norą. Zapraszamy do kina!

........

Od 7 lat prowadzi DKF Akademicki, w którym pokazał kilkaset filmów, przez kilka lat aktor teatru Strefa Ciszy, współtwórca teatralnego projektu Le Metronome, od roku właściciel popularnego klubu W Starym Kinie, od dwóch miesięcy także kafejki Blue Velvet przy Starym Rynku. Bernard Ejgierd, znany wszystkim jako Benek, rubaszny i energiczny człowiek opowiada nam o sobie i swoich planach.

> O DKF-ie

Zacząłem studia... kulturoznawstwo. Okazało się, że na WNS jest aula, w której odbywały się ponoć projekcje. Wtedy nic się tam nie działo. Zaczęliśmy węszyć i znaleˇliśmy kabinę projekcyjną, ekran. Poszliśmy z Maciejem Stachem do dziekana, rektora - wszyscy się zgodzili. Tak się zaczął DKF. Nie interesowałem się wcześniej filmem jakoś szczególnie. Wolałem teatr. Chciałem jednak coś zrobić i tak to powstało - w ten sposób właściwie wyedukowałem się filmowo, wcześniej zero zorientowania. Chodziłem do budowlanki... Wybierało się wtedy kopanki typu van Damme, a nie poważne filmy... Przez 5 lat w naszym DKF-ie obejrzałem jednak ponad 1000 filmów i na dzień dzisiejszy jestem trochę zorientowany. [śmiech].

> O filmiach

Kilka filmów zrobiło na mnie naprawdę wielkie wrażenie. Mój film numer jeden to na pewno Dersu Uzała (dobry wybór - red.) Kurosawy. W niesamowicie prosty i piękny sposób pokazuje męską przyjaˇń, ludzi w obliczu przyrody... Oprócz tego Blade Runner. Jestem fanem s-f, jednak większość to masowa produkcja nastawiona na efekty specjalne... Chociaż takie Gwiezdne wojny to na pewno film kultowy... Albo Mechaniczna pomarańcza Kubricka. Tylko wielki twórca więc robi dobre rzeczy. Chociaż Brian de Palma z jego Misją na Marsa [śmiech]. Chyba jest już emerytem i nie powinien się już brać za takie rzeczy... Jest specjalistą od kina gangsterskiego - to mu dobrze wychodziło... Fantastykę trzeba czuć. Tak jest zresztą ze wszystkim... Arcydzieło to Dersu Uzała. Namawiałem wszystkich przez dwa miesiące, żeby przyszli na mój ulubiony film. Było 70 osób i to jest mój sukces... Nie dziele zresztą filmów na artystycznie lepsze lub gorsze. Albo jest w nich coś godnego uwagi, albo nie i ogląda się go tylko dla zabicia czasu... W niedziele lubię chodzić do Multikina na sensacyjne historyjki typu Mission Impossible albo coś w tym stylu... Takie kino też jest potrzebne...

> O ulubionych aktorach

Utożsamiam się z Bogusławem Lindą, ale zależy w którym okresie... [śmiech] To naprawdę mój ulubiony aktor... A z filmowych bohaterów... Komisarz Decker z Blade Runnera... Zwykły policjant, który tropi androidy a wytropił wielką sensację... Lubię zresztą bardzo Dicka... Każdy z jego bohaterów był trochę wyalienowany, ale szukający swojego miejsca... Nie da się ukryć, że też ciągle szukam...

> O marzeniach

Jest taki plan... O którym opowiadam... Dyskutujemy o tym z przyjaciółmi przy piwku... Jest pomysł na film, ale zawsze jest do tego potrzebna jeszcze jedna rzecz - pieniądze... Myślę, że ten film kiedyś jednak powstanie. Jest już scenariusz, są rozmowy z ludˇmi... To działanie długofalowe... Fabuła jest bardzo prosta. Film ma nosić tytuł Voyer i to wyjaśnia wszystko... Podglądacz. Wokół tego rozbudowuje się historia związku małżeńskiego i pozamałżeńskiego - klasyczny trójkąt. Układ, który kino bardzo kocha... Lubię kino lat 60, 70. Lubię Bunuela, pierwsze filmy Polańskiego. Dobrze jest uczyć się od najlepszych... Nie mówię, że to ma być naśladownictwo... Może inspiracja jakaś... To może być jedna z tych mrocznych historii... Najważniejszą rzeczą póki co jest zebranie odpowiednich funduszy. To drogie przedsięwzięcie. Zwłaszcza, jeśli ma być profesjonalnie zrobione. To może potrwać nawet trzy lata... Jak uczy życie, można realizować najbardziej nieprawdopodobne pomysły, więc jestem dobrej myśli.

> O polskim kinie

Nie jestem jego zwolennikiem... Rzadko daję się namówić na pójście do kina na polski film... Lubię starą szkołę w polskim kinie... Hasa, Polańskiego, Kieślowskiego... Z nowszych rzeczy... hmmm... wyróżniam dwa nurty... "Amerykańskie" kino polskie - co nie jest znowu niczym złym... W końcu kino to też interes, na którym można zarobić... Psy zresztą stały się filmem kultowym... Drugi nurt to kino artystyczne... Jest jeszcze Wajda - szacowny reżyser, ale do mnie już nie trafia - nie to pokolenie chyba... Brakuje w polskim kinie głosu młodych. Chociaż jest Sky Piastowskie, Kalafiorr, wciąż nie ma kina niezależnego z prawdziwego zdarzenia. Brak funduszy chyba o tym decyduje... Nie powstają u nas takie filmy jak Blair Witch Project, Cube czy Pi. Lubię Stuhra i Krauzego - to dobre współczesne polskie kino. Wracając do filmów artystycznych... Żuławski robi takie programowo. Dla mnie to żaden artyzm to po prostu kicha i żenada...

> O Starym Kinie

Prowadzenie lokalu niewątpliwie daje satysfakcję, ale ogólnie to ciężka orka od rana do nocy. Jedyny plus to darmowe chlanie i dużo znajomych. Stare Kino jest moim i Macieja (wspólnik - red.) oczkiem w głowie i niezależnie od tego ile jeszcze knajp otworzymy pozostanie na pierwszym miejscu.

> O Jedzeniu

Lubię gotować dla przyjaciół (Benek jest wyśmienitym kucharzem - red.), lubię jeść co zresztą coraz bardziej widać [śmiech]. Chciałbym kiedyś otworzyć fajną restaurację...

> O Kobietach

Obalam mit o łatwym wyrywaniu na ?właściciela knajpy?, naprawdę ciężko coś wyrwać. Poza tym kocham kobiety i oddam dla nich wszystko.

> O Sporcie

Uprawiam wiele dyscyplin sportowych. [śmiech] Lubię grać w piłkę nożną na pozycji wirującej między obiema bramkami. Jestem totalnym libero. Zresztą gram na różnych pozycjach - od bramkarza do pomocnika... Lubię też narty, tej zimy spróbuję snowboardu. Próbowałem paralotniarstwa z tzw. sportów ekstremalnych, ale to kosztowna zabawa, nie jestem zresztą ryzykantem.

> O Piciu

Piwo, piwo, piwo... Jestem znawcą browarów, ale nie chcę wyróżniać żadnych. Piję wszystkie... Jestem nałogowym piwoszem. [śmiech] Poza tym dzięki prowadzeniu knajpy stałem się znawcą wszystkich mocnych trunków, jak tylko mamy coś nowego, od razu próbuję - niestety bez umiaru. Ale zawsze wiem co polecić klientom [śmiech].

Walec