Idea projektu powstała w sposób dosyć przypadkowy w roku 1998 podczas spotkania trzech przyjaciół w poznańskim mieszkaniu na Rycerskiej. Zamysł polegał na stworzeniu miejsca spotkań ludzi zainteresowanych sztuką awangardową, w szególności filmem oraz sztuką video. Jeden z nich (a już wkrótce drugi) pracował w poznańskiej Galerii Miejskiej Arsenał, która w owym czasie wzbogaciła się o profesjonalny projektor video, który stał nieużywany. Nazwa Salamandrina nawiązuje do projektu prowadzonego przez Romana w dawnych czasach w Trzcińsku i okolicach.

Pierwszy pokaz miał miejsce 25 listopada 1998 roku. Prezentacja filmów Kennetha Angera, artysty mało znanego w Polsce przyciągnęła do Arsenału liczną publiczność, która regularnie ogląda niełatwe pokazy do dziś. W następnych miesiącach prezentowane były bardzo zróżnicowane filmy i prace video, zarówno takie jak współczesne filmy Matthiasa Müllera, jak i pochodzące z lat 30-tych kolorowe filmy Len Lye'a.

Filmy prezentowane są średnio 2 razy w miesiącu; początkowo bezpłatny, dziś wstęp kosztuje złotówkę. Do tej pory zaprezentowaliśmy filmy kilkunastu artystów z całego świata - obok wspomnianych m.in. Dereka Jarmana, The Residents, Harry'ego Smith'a, Mayi Deren, Normana McLarena i wielu innych.

W grudniu 1999 roku powstał w Poznaniu nowy klub i galeria Kisielice, w którym prezentujemy filmy pokazywane już w Arsenale oraz nowe, nie mieszczące się w tamtej formule. W grudniu 1999 roku pokazaliśmy m.in. filmy Psychic TV i Mole Show The Residents, w roku 2000 - m.in. filmy Warhola.